در پوشيدن لباسى که مخصوص زنان يا کافران باشد

در پوشيدن لباسى که مخصوص زنان يا کافران باشد

حرام است مردان را پوشيدن لباسى که مخصوص زنان باشد مانند لچک و مقنعه و نيمتنه و همچنين حرام است زنان را پوشيدن لباسى که مخصوص مردان باشد مانند کلاه وقبا وعمامه و هيچ يک را جايز نيست پوشيدن لباسى که مخصوص کافران باشد مانند زنار و کلاه هاى فرنگى .

از حضرت امام محمد باقر منقول است که جايز نيست زنان را که شبيه بمردان شوند زيرا که رسول خدا صلّى اللّه عليه وآله وسلّم لعنت کرد مردانى را که شبيه به زنان شوند و لعنت کرد زنانى را که شبيه بمردان شوند.

از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام مرويست که خداى عزوجل وحى فرمود پيغمبرى از پيغمبرانش که بگو بمؤ منان که نپوشيد جامه هاى دشمنا مرا و نخوريد طعامهاى دشمنان مرا و بمسلک دشمنان من سلوک ننمائيد که ايشان نيز مانند آنها دشمنان من خواهند بود.

در بعضى از آداب جامه پوشيدن

در بعضى از آداب جامه پوشيدن  

جامه هاى دراز پوشيدن و آستين جامه را دراز کردن و جامه را از روى تکبربر روى خاک کشيدن مکروه و مذموم است .

از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام منقول است که حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام رفت ببازار و سه جامه براى خود خريد بيک اشرفى پيراهن را تا نزديک بند پا ولنگ راتانيمه ساق وردا را از پيش تاپستان و از عقب تا پائين تر از کمر پس دست به آسمان برداشت و پيوسته حمد الهى مينمود بر اين نعمت تا بخانه باز گشت .

حضرت صادق فرمود که جامه آنچه از غوزک پا ميگذرد در آتش جهنم است .

از حضرت موسى کاظم عليه السلام منقول است که حقتعالى به پيغمبرش فرمود که وَثيابَک فَطَهِّرْ که ترجمه لفظى اش آنست که جامه هاى خود را پس پاک گردان حضرت فرمود که جامه هاى آن حضرت پاک بود وليکن مراد الهى آنست که جامه را کوتاه کن که آلوده نشود.

روايت ديگر يعنى بردار که بزمين کشيده نشود.

در روايت حسن از حضرت باقر عليه السلام منقول است که حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم شخصى را وصيت فرمود زينهار که پيراهن و ازار خود را بلند مياويز که اين از تکبراست و خداتکبر را دوست نميدادر.

در حديث معتبر منقول است که حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام چون پيراهن مى پوشيدند آستين را ميکشيدند آنچه از سرانگشتشان ميگذشت ميبريدند.

حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم به ابوذر فرمود که هر که از روى تکبر جامه اش را بزمين کشد حقتعالى در قيامت نظر رحمت باو نفرمايد و ازار مرد تا نصف ساق است و تا بند پا هم جايز است و زياده در آتش است .

دربیان پوشيدن پنبه و کتان و پشم

فصل سوم : درپوشيدن پنبه و کتان و پشم 

يهترين جامه ها جامه اى است که از پنبه بافته باشند و بعد از آن کتان است ،و جامه پشمينه را هميشه پوشيدن و لباس خود قرا دادن کراهت دارد، اما گاهى از براى قناعت يا دفع سرما پوشيدن بد نيست . چنانچه بسند معتبر از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام منقول است که بپوشيد جامه پنبه را که آن پوشش رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم است و پوشش ما اهلى بيت است . حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم جامه مو و پشم نمى پوشيد مگر از براى علتى .

در حديث معتبر ديگر از حضرت صادق عليه السلام منقول است که نبايد پوشيد جامه مو و پشم مگر از براى عذرى .

در روايت ديگر از حسين بن کثير منقول است که حضرت صادق عليه السلام را ديدم که پيراهن گنده پوشيده و جامه پشمينه بر بالاى آن پيراهن گنده پوشيده ، گفتم فداى تو شوم مردم کراهت دارند از پوشيدن جامه پشمينه ، حضرت فرمود که : پدرم ميپوشيد و حضرت امام زين العابدين عليه السلام ميپوشيد و هرگاه به نماز مى ايستادند گنده ترين جامه ها را مى پوشيدند و ما نيز چنين ميکنيم .

از حضرت رسول صلّى اللّه وعليه وآله وسلّم منقول است که فرمود: پنج چيز است که تا مردن ترک نميکنم ، بر روى زمين با غلامان چيز خوردن ، وبر الاغ جل دار سوار شدن ، بز را بدست خود دوشيدن ، وسلام بر اطفال کردن ، جامه پشمينه پوشيدن .

وجه جمع ميان اين احاديث آنست که اگر پوشيدن شال را زى خود قرار دهند، بر آن ممتاز شوند از ديگران مذموم است اما اگر گاهى براى قناعت يا شکستگى يا دفع سرما بپوشند قصور ندارد و مؤ يد اين معنى است آنچه در حديث ابوذر غفارى وارد شده است که ، حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم فرمود که در آخرالزمان گروهى بهم رسند که جامه پشمينه در تابستان و زمستان بپوشند و گمان کند که ايشان را به اين سبب بر ديگران فضلى و زيادتى هست ، آن جماعت را لعنت کنند ملائکه آسمانها و زمينها.

از حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام منقول است که کتان از پوشش پيغمبران است و از حضرت صادق عليه السلام منقول است که پوشيدن کتان بدن را فربه ميکند، در حديث ديگر منقول است که حضرت على بن الحسين عليه السلام جامه خز بهزار درهم يا پانصد درهم ميخريدند و در زمستان مى پوشيدند و چون زمستان ميگذست ميفروختند و قيمتش را تصدّق ميفرمودند.

منبع:کتاب خلیة المتقین